Archief | augustus 2011

Slakken

Wat leuk! Woon je in Frankrijk? Eet je slakken en kikkerbillen?

Ja en met plezier, want het is echt vurrukkuluk. (om eerlijk te zijn, de boter waarin ze bereid worden)

Dit is een recept voor 60 slakken, dat is genoeg voor 5 personen.

Spring op je fiets en rijdt naar een winkel waar ze slakken in conserven verkopen. Niet aan aan verse, levende slakken beginnen, dat is namelijk heel vies werk. In een apart hoekje wil uk dat wel eens uitleggen als er vraag naar is (kan ik me niet voorstellen).

Fiets vervolgens naar een winkel waar je 250 gram boter, een paar sjalotjes, (probeer die grijze te vinden met een keiharde schil, die hebben een hele sterke smaak)een bosje platte peterselie, zout, peper en een teentje knoflook kunt kopen. ook moet u even bij Blokker langs om van die handige vormpjes te kopen die in de oven gaan. Als u wilt peuteren, kunt u ook slakkehuizen kopen en ze daarin warm maken. Maar dan moet je ook van die slakketangetjes hebben. Bijna had ik vergeten dat je ook een flesje of twee witte wijn moet kopen. Om het helemaal echt te maken een lekkere witte bourgondier.  Bourgogne Alligoté bijvoorbeeld.

Nu aan de slag.

Trek het eerste flesje witte wijn open. maak het blik slakken open en giet ze af. Doe ze in een pan en zet ze onder de witte wijn. Aan de kook brengen (langzaam) en daarna afgieten. Bewaren. Als je ze niet mooi vindt doe je er maar een deksel op.

Nu de peterselie, de sjalotjes en de knoflook fijnsnijden. Ik plet de knoflook altijd eerst en snijd het daarna pas fijn met en scherp mesje. daarna snijd ik ook de peterselie (aleen de blaadjes, niet de steeltjes) en de twee sjalotten fijn.  In dit recept domineert de sjalot en niet de knoflook. R zijn er ook die meer knoflook dan sjalot willen. Dat is hun zaak.

Nu gaat het leuk worden. met de hand de boter en alle gesneden ingredienten, alsmede een snufje zout en een paar draaien uit de pepermolen door elkaar prakken.  Als je een mooi egaal peakje hebt is het klaar. Je mag al proeven. De rest van de witte wijn heb je natuurlijk nu al opgedronken.

Pak nu je vormpjes, doe er een slak in en vul het hele holletje met de boter. Tien minuten in een hete oven (de boter moet borrelen).

Er moet natuurlijk een lekkere Bourgogne wijn bij. Probeer eens een rode Sancerre. Die zie je niet vaak maar is heel lekker.

Jezus, wat lekker!

Dit heb ik ‘op vakantie’ gegeten. Ik ga het vanavond namaken. Eerst het recept, daarna mooie onscherpe foto’s.

Voor dit uiterst simpele voorgerechtje moet u naar een goede Italiaanse traiteur gaan. Eén van de ingrédienten heb ik alleen maar daar gezien. Het zijn vellen gedroogde paprika. Die moet u een half uurtje laten wellen in een mengesel van Balsamico en lauw water.  (Ik heb trouwens een flesje Balsamico in Modena gekocht, van die stroperige).

Haal de schil van een paar tomaten af (even in heet water), haal de pitten en de sap eruit en snij het vruchtvlees in blokjes. Doe de in kleine blokjes gesneden inmiddels gewelde paprika erbij. Mooi door mekaar husselen.

Haal nu 50 g verse muntblaadjes ,
 80 cl water en 160 g de suiker uit de kast. Had u dat niet in huis? Als de donder naar de winkel voordat die sluit !

Verhit het water en laat de in fijne sliertjes gesneden munt en de suiker een flink kwartier trekken. Filter nu de hele handel. let wel het gaat om de sap, niet de smurrie! Doe het in een bakje en zet het in de freezer. Na anderhalf uur eruit halen en flink doorroeren met een pollepel. Weer terug in de freezer en wachten tot het stevig wordt.

Nu mag de granité, want zo heet dat) over de parika en de tomaat. Meteen opdienen want anders smelt de granité. U mag hier best uw vingers bij aflikken.

Lalu

 

ik heb trouwens in Italië een heel rare vertaling gehoord van Heintjes Mama: Volg de link en zie uit welke film dit komt.