Archief | april 2015

Turkse! Kisir

turkie

Mooie frisse hapjes allebei: zomer op het bord!

Zelf ben ik niet zo van de couscous, eigenlijk helemaal niet zo dol op de –wat grove– Marokkaanse keuken, maar de Turken kennen iets vergelijkbaars, genaamd kısır, waarin bulgur wordt gebruikt: een soort tarwe-gries.

Er wordt iets meer smaak aan gegeven, o.a. met behulp van tomaten- en paprikapuree, die in de tarwekorrels trekt en dan bovendien een mooie kleur oplevert.

De basis-ingrediënten zijn verder vergelijkbaar:

• 1 kop bulgur (evt. te vervangen door… couscous!)
• 1 eetlepel tomatenpuree
• 1 eetlepel paprikapuree (Tatli biber salçasi. Let op! Er direct naast in de winkel staat ook Aci biber salçasi: da’s sambal! Tatli=zoet, Aci=heet)
• Enkele puntpepertjes (van die bleekgroene Turkse), eventueel uit het zuur (biber turşusu)
• 2 bosuitjes
• 1 grote ui, gesnipperd
• 1 handvol platte peterselie
• 1 handje dille
• 1 scheutje nar ekşisi (granaatappelzuursap) of het sap van een halve citroen
• zout, peper
• naar believen nog sumac (gedroogde wrange bessen), pul biber (chilivlokken) en gehakte munt

– Overgiet –in een schaal– de bulgur met een gelijke hoeveelheid heet water, dek af en laat wellen.
– Bak in wat olie de gesnipperde ui glazig, voeg daarbij de tomatenpuree en de paprikapuree, flink zout en peper, en op ‘t laatst nog wat water
– Meng deze rooie prut grondig met de bulgur, dek af, laat afkoelen.
– Mik alle andere ingrediënten erdoor, breng eventueel op smaak met nog wat zout en citroensap, zet weg en laat even afkoelen en intrekken.

Dit gerecht kan een paar dagen koel worden bewaard, en wordt dan nog lekkerder zelfs.
Erbij smaakt op houtskool geroosterd vlees erg goed, maar het is ook een prima lunch als zodanig, eventueel met een vers stukkie brood en een glaasje ayran. (Een ‘shake’ van yoghurt en water met een snufje zout: lekkerder dan karnemelk!)

NaamNomName

Libanese of Marokaanse ?

Het gaat hier natuurlijk om taboulé, wat anders what else?

Het begint hier al aardig te zomeren, ik ben mijn melkflessen aan het bruinen, Mijn armen en mijn kop zijn alweer vuurrood geweest en ik eet weer taboulé. Marokaanse voor de familie, Libanese voor mijzelf en andere dapperen. Wat is het verschil? U gaat het uitvinden.

Marokaanse

marokaanse

3 kopjes fijne couscous, drie uitgeperste citroenen, twee eetlepels olijf olie. En natuurlijk uitjes, paprika, komkommer, munt er mag een gewelde rozijn door en tomatenvruchtvlees. van 4 tomaten Dus geen velletjes.

Snipper alles wat er te snipperen valt U bepaalt zelf de hoeveelheden. Doe de couscous in een grote slakom en giet het citroensap en de olie eroverheen. Roer het gesnipperte erdoor, beetje zout en een paar uur in de koelkast.

Libanese

libanese

Snij een bossie platte peterselie fijn en ook een bossie munt. Twee tomaten zonder vel erdoor snipperen, een uitje en een beetje van de marakaanse couscous. Opdienen en een flinke plas zitroenzap erover. Heerlijk.

lummel

Thaise vleessalade

zlaatje

In Frankrijk eet je bij de sinees sinees of thai. Geen Indonesisch dus. Wil je een goeie nasi eten in Frs, ga dan bij lummel langs of zoek een peperduur Indonesisch restaurant uit.

Thaï dus. een klassieker is de salade de boeuf Thaï. Ik ging naar de markt voor vlees. Daar staat namelijk een slager die heel goed vlees verkoopt. Hij kiest de koeden zelf uit. Je staat altijd lang in de rij want hij snijdt alles ter plekke. 5geheime tip: vraag hem of het vlees ‘tendre’ is. Hij geeft je dan een stukje dat je aan de stal rauw mag opeten. Heerlijk. Ik kocht twee filinke plakken rumstake. In Frankrijk wordt een koe anders in stukken gesneden dan in Nederland. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik wist wat ik hebben wilde. In +31 zou ik geloof ik twee biefstukkies van de haas hebben gekocht.

Je hebt een flinke tas nodig om alles bij de groenteboer te kopen: 3 sjalotjes, een bos witte uitjes, een stengel citroengras, een dikke plak gember, drie limoenen, een krop sla, en een paar stengels Cive. Het woordenboek zegt bieslook. Maar niet die dunne sprieten die hier ciboulette heten maar een dikke stengel. Ik weet niet hoe het in het Nederlands heet. Een bosje munt en koreander ook nog. Vergeet ook niet twee handen vol peultjes te kopen.

Nu naar de sinees op een bos rijstvermicelli te kopen en een flesje nuoc mam te kopen.

Snijdt alle ingeredienten fijn. Trek de krop sla aan stukken en leg het op een schaal. Nu alle groenten erop drapperen. rijstvermicelli zoals op het pak staat. De peultjes kokend water een beetje garen en daarna meteen in ijskoud water donderen. Dat fixeert de clorofiel.

De saus: Drie eetlepels nuoc mam en drie uitgeperste limoenen. Doe er drie theelepels chilipoeder bij, alsmede de gember en het citroengras.

Giet het over de sla en hutselen maar.

Nu de biefstuk in ongeveer 45 seconden van een bruin kleurtje voorzien en in dunne plakjes snijden. Netjes op de sla leggen. En serveren. En opeten. We dronken er een Chiroubles bij. Das heel lekker.

lummel

Groene Omelette

hijisgroen

Rob Alberts schreef een ode aan het groen op zijn blog robalberts.wordpress.com.

Ik kreeg daar goeie zin van en besloot vandaag groen te koken.

Ga naar de eierhandelaar en koop zes kakelverse eieren. Naar de groentenman rennen om een flinke bos bieslook en drie kleine uitjes te kopen.

Thuis aangekomen snippert u de uitjes en de bieslook. eerst de uitjes langzaam glazig laten worden in een plas olijfolie.

Klop de zes eieren op het ritme van de marseillaise ( niet op het ritme van het wilhelmus want dan staat u morgen nog te kloppen (ik geloof dat ik me hier weer schuldig maak aan zelfplagiaat). Het moet een hele schuimige massa worden. U mag er ook een beetje bubbeltjeswater doorroeren. Heel lang kloppen anders wordt het een gebakken ei, das heel wat  anders. Voeg de bieslook erbij en roeren maar. voeg er het ei/bieslookmengsel op de uitjes en bak langzaam gaar. Vouw de omelette overlangs half dicht.

Ik vind het lekker als het nog een beetje ‘baveux’ (slijmerig) is.

Opeten met een glaasje rosé en een stokbroodje

lummel

Misschien weet Rob er een mooi groen muziekje bij?

Mosterd Bis

mosterd23

Dit artikel was een reactie op het artikel ‘mosterd’. NaamNomName reageerde met het volgende (u mag ook eerst het originele artikel lezen (lummel)

Een stuk vlugger gaat het als de mosterdzaden eerst een nacht (of minstens 8 uur) worden geweld in de azijn.
De azijn wordt opgenomen en de zaden worden zacht.
Pureren gaat zo vele malen vlugger: ± 5 minuten.
(In een keukenmachine trouwens ook… Kan. Mag!)

Daarnaast is het aan te bevelen de mosterd minstens een wéék te laten rijpen.
(De smaak wordt milder, het mengsel homogener.)
Het potje waarin dat gebeurt dient dan wel eerst even gesteriliseerd te worden, evenals het bijbehorende dekseltje.

Wat fabrieksmatige toevoegingen betreft: ook thuis mag er best nog het een en ander bij:
Een snufje kurkuma (geelwortel) geeft de mosterd een ‘frisse’ kleur, een puntje kaneel complementeert de smaak, evenals laos en gemberpoeder dat doen.
Een snufje zout beslist niet vergeten, evenmin als een klein beetje suiker; niet zozeer voor het zoetje, maar vanwege de ‘filmende’ eigenschap: het geeft de mosterd een prettiger mondgevoel.

Trouwens, wie fijne mosterd zelf wil maken kan daarvoor ook mosterdmeel gebruiken, van de biowinkel, markt of gewoon uit die gele blikkies: Colman’s Mustard Powder.

Het eindproduct lijkt meer op Engelse of Amerikaanse mosterd, uit zo’n spuitfles, en is lekker op rookworst, hamburgers en hottendogs:

4 volle eetlepels mosterdpoeder
2 theelepels bruine basterdsuiker
1 theelepeltje zout
1 flinke snuf kurkuma
1 mespunt zoet paprikapoeder
1 mespunt knoflookpoeder
25 dl augurkennat
25 dl witte wijn- of ciderazijn
evt. nog een beetje water

Mik eerst de droge ingrediënten in een magnetron-bestendige schaal en vermeng.
Voeg daaraan toe het vocht en roer goed om.
Zet een minuut in de magnetron en steek er daarna direct een staafmixer in, ook een minuut.
Laat afkoelen, dek af en bewaar koel.
(Lege spuitflesjes zie je tegenwoordig overal, vanwege die taartversier-rage.)

NaamNomName

Pazen

Vandaag geen nieuw gerecht maar twee ouwe. Tik mironton in de speurder van dit blog en ook piepers. Daar vindt u de recepten. Voor het rund mironton heb ik dit keer niet de snelkoker gebruikt maar lekker 5 uur laten zudderen. Wel oppassen dat het niet droogkookt.

pazen

lummel